‘Ik ben niet meer bezig met het leven dat ik leidde’

Een dappere Roemeense vrouw vertelt over haar ervaring in de prostitutie. Uit het verhaal van Elena wordt één ding duidelijk: een opeenstapeling van problemen leidt tot prostitutie. Maar haar verhalen laat ook zien dat er een ander leven mogelijk is. Al is dat verre van eenvoudig en lukt het niet zonder goede begeleiding en steun.

Tekst: Annemarie van den Berg / Eva Magazine

“Ik ben opgevoed door mijn oma. Toen zij overleed, ben ik teruggegaan naar mijn ouders. Ik had geen hechte relatie met hen, waardoor ik vatbaar was voor de aandacht die een man mij gaf. Hij won mijn vertrouwen door te doen alsof hij het goede met mij voorhad. Maar hij bedroog me. Hij werkte namelijk voor de maffia en dwong mij tot prostitutie. Ik kwam in Nederland terecht, waar ik achter het raam werd gezet en elke dag moest werken. Ik kreeg alleen geld om te eten en voor kleding, de rest moest ik afdragen aan mijn pooier.”

Ik durfde geen aangifte te doen’

“Ik ging altijd met de taxi naar huis. De taxichauffeur die mij regelmatig reed, zag wel dat ik er slecht aan toe was. Hij vroeg of hij mij kon helpen. Ik zei dat hij zich er maar beter niet mee kon bemoeien, omdat hij anders ook de maffia achter zich aan zou krijgen. Toch bleef hij volhouden dat hij me wilde helpen, zelfs toen hij ook bedreigd werd. Uiteindelijk durfde ik de stap naar het politiebureau te zetten. Toen kon ik terecht op een veilige opvangplek in een ander deel van het land. De politie wilde dat ik aangifte zou doen tegen de man die mij uitbuitte. Maar ik durfde het niet, omdat ik bang was dat dit gevolgen zou hebben voor mijn ouders en mijn jongere zusje die nog in Roemenië wonen. Het was moeilijk om na het opvanghuis een eigen plek te vinden, dus de taxichauffeur, die inmiddels mijn partner was geworden, zei: ‘Kom maar terug, dan zoek ik wel werk voor je.’ Ik vond snel werk in de horeca en werkte hard voor een pizzeria en een fastfoodrestaurant.

Dat harde werken lukte niet meer toen ik zwanger werd. Ik kon terecht bij de opvang van het Leger des Heils, waar ik intensieve begeleiding en zorg heb ontvangen. Daarna volgde een jaar proefwonen, en daarna kreeg ik mijn eigen woning. Ik ben bezig met een MBO-opleiding en doe een werk-/leertraject. Op maandag ga ik naar school, de rest van de week loop ik stage in een zonne-/nagelstudio. Ik heb een goed leven nu: ik heb een dochtertje, een vriend, een eigen huis en ik wil een goede baan vinden. Ik ben niet meer bezig met het leven dat ik hiervoor leidde. Dat is verleden tijd. Ik wil praten over wat er nu is. Ik heb een kans gekregen en doe alles om een goed leven te geven aan mijn dochtertje.”